Wat is een log-periodieke antenne?

DeLog-periodieke antenne(LPA) werd in 1957 voorgesteld en is een ander type antenne zonder variabele frequentie.

Het is gebaseerd op het volgende vergelijkbare concept: wanneer de antenne wordt getransformeerd volgens een bepaalde evenredigheidsfactor τ en nog steeds gelijk is aan de oorspronkelijke structuur, presteert de antenne hetzelfde wanneer de factor f en τf is. Er bestaan ​​vele soorten logperiodieke antennes, waaronder de Log Dipole Antenna (LDPA), die in 1960 werd voorgesteld. Deze heeft extreem brede bandbreedte en een relatief eenvoudige structuur, waardoor deze veel wordt gebruikt in de kortegolf-, ultrakortegolf- en microgolfbanden.

De logperiodieke antenne herhaalt het stralingspatroon en de impedantiekarakteristieken simpelweg periodiek. Voor een antenne met een dergelijke structuur is de verandering van de karakteristieken binnen één cyclus echter zeer klein, als τ niet veel kleiner is dan 1, en is deze dus in principe onafhankelijk van de frequentie.

Er bestaan ​​veel verschillende soorten log-periodieke antennes, waaronder log-periodieke dipoolantennes en monopoolantennes, log-periodieke resonante V-vormige antennes, log-periodieke spiraalantennes, etc. De meest voorkomende is de log-periodieke dipoolantenne.

Als ultrabreedbandantenne is de bandbreedtedekking zeer breed, tot wel 10:1, en wordt hij vaak gebruikt voor signaalversterking, binnenhuisdistributie en signaaldekking van liften. Daarnaast kan de logaritmisch-periodieke antenne ook worden gebruikt als voedingsbron voor microgolfreflectorantennes. Omdat het effectieve oppervlak beweegt met de bedrijfsfrequentie, moet de afwijking tussen het effectieve oppervlak en de focus in de gehele bedrijfsfrequentieband tijdens de installatie binnen het toegestane tolerantiebereik vallen.